Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
biryerli — 1. sif. və is. Həmyerli, bir yerdən olan, həmvətən, həmşəhərli, həmkəndli. O mənimlə biryerlidir. Biz biryerliyik. 2. sif. Ancaq bir yeri olan, biradamlıq. Biryerli loja. Biryerli təyyarə. Biryerli kupe … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
el — 1. is. 1. Camaat, xalq, adamlar. El üçün ağlayan gözsüz qalar. (Ata. sözü). Bahar fəsli el şad olur sərasər; Hərgiz məndən özgə yoxdur mükəddər. Q. Z.. Fələyin cəbrindən, el tənəsindən; Dərdim artıb bir ümmana dönübdür. A. Ə.. Bildir bu zaman idi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eldaş — is. Biryerli, həmyerli, həmvətən. Təyyarənin qanadı toxunur buludlara; Eldaşlarımız gəlir boşluğu yara yara. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həm — bağl. <fars.> 1. Üstəlik, dəxi, . . . da (də). Fələk, bari cəfalar eyləyib, sən həm qəm artırma; Əlindən gəlmədisə əhli dərdə çarəsaz olmaq. S. Ə. Ş.. Qəzetin yazmağına görə, bu növ şəxslər Naxçıvan fəqarəsində həm olublar. N. V.. 2. Təkrar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmşəhərli — is. və sif. Bir şəhərdə anadan olmuş, yaşamış və ya yaşayan, eyni şəhər əhalisindən olan; həmyerli. Həmşəhərli dostlar. – <Odabaşı:> Bu şəxsi ki görürsən, mənim həmşəhərlilərimdəndir. Ə. H.. Həmşəhərlilər yaman başbaşa veriblər, – deyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
